Marco Huck tym razem pokonał przed czasem Firat Arslana, z którym to nieco ponad rok temu bardzo się męczył, zwyciężając dyskusyjnie na punkty. Tym razem Huck nie dał szaleć 44-letniemu pretendentowi, który to zaczął walkę w ostrym tempie, lecz osłabł już po paru rundach. Wykorzystał to Huck, posyłając Arslana w szóstej rundzie dwukrotnie na deski i broniąc tym samym pas WBO wagi junior ciężkiej.
Marco Huckowi co raz bardziej będzie brakować solidnych rywali, a jego pojedynki co raz mniej mnie interesują, bo wynik znam z góry – zwycięstwo przez nokaut po anemicznej walce i zrywie, lub zwycięstwo na punkty po walce bez przekonania, lub zwycięstwo na punkty nawet jak walkę przegrywa. Tylko pojedynki unifikacyjne mogą dać prawdziwe emocje w tej kategorii. W tej wadze w grze jest tak naprawdę kilka nazwisk – Huck, Hernandez, Włodarczyk, Lebiediew i Guillermo Jones i może 2-3 innych ciekawych pięściarzy. Unifikacje i tylko unifikacje, bo każda walka pomiędzy wymienionymi pięściarzami będzie hitem sportowym i komercyjnym.
Nazywam się Krzysztof Borowik. W 2009 r. wpadłem na pomysł stworzenia strony, która skupiałaby wszystkich najwybitniejszych bokserów w historii. Sportem interesowałem się od zawsze, również boksem, jednak w o wiele mniejszym wymiarze. Boks pokochałem po obejrzeniu filmu „Ali”, zacząłem wgłębiać się w historię boksu i jego najwybitniejszych przedstawicieli. Po kolei poznawałem wybitnych pięściarzy, od początku istnienia boksu zawodowego. Zachwyciłem się nimi i ich walkami do tego stopnia, że postanowiłem stworzyć bloga poświęconą właśnie nim.
Dodaj komentarz